Ach, de publicaties van mijn blog zijn verwijderd, door mij.. Ik wilde dat natuurlijk niet, ben namelijk erg trots op mijn verhaal en de verhalen die ik mee maak. De hele toestand met websites en social media is mij nog wat vreemd. Dus zodoende lukt het om iets te verwijderen en niet meer terug te kunnen halen. Het is nu eenmaal zo. Misschien is het voor mij ook een beetje veel. Nooitgedacht is alleen, een project wat in mijn hoofd zit en lastig in het geheel te delen is, ook omdat het zo vaak veranderd. 

Vandaag (04-10-2024)

Twee stellen. Ze waren op weg naar de ferry in IJmuiden om de overtocht te maken naar Newcastle, dralen lekker door de ruimte van Nooitgedacht. De stellen bestonden uit 2 mannen en 2 vrouwen; zoals we zeggen hetero stellen. De 2 mannen kijken in de boekenkast en ik raak in gesprek met 1 van de vrouwen. Ze heeft al erg veel boeken gelezen zegt ze, nog steeds.                                                                      Ik zeg:wat fijn, dan heb je waarschijnlijk een schat aan fantasie. Onder-tussen (gek woord: Pauline Cornelise) gebeuren er veel dingen: 

-Jan verteld toch een ring te kopen voor zijn vriendin 

-Ruben verteld dat zijn vrouw en kind op de vlucht naar Nederland mogen vanuit Libanon (WAUW, FIJN, TOP) 

-Mevr. X is gelukkig weer eens langs, ze moet altijd op de fiets en het was echt K*T weer. Blij dat ik er weer kon knuffelen want ze geeft mij vertrouwen.

-Meneer Pronk ! 90 jaar ! Gefeliciteerd. We gaan volgende week een taartje eten samen. Hier kijk ik zo naar uit. 

Terug naar de veel lezende dame uit Maastricht op weg naar Schotland: "Wat een leuke plek, ik ben blij dat we naar binnen zijn gegaan, ik zou het erg leuk vinden om dit te lezen. Wil echt alles weten van wat hier gebeurt."

De mannen nemen allebei een boek mee, willen betalen maar dat kan niet want het is een ruilbibliotheek. Ze beloven er van te genieten en 'wie weet' komen we elkaar nog eens tegen. Waarop de vrouw zegt: ga in ieder geval iets van je lezen.

Nooitgedacht x